The word is (al een tijdje) out: in November ga ik een poging doen om de New York Marathon te lopen met Maybelline. Ik zeg ´poging´ omdat ik tijdens mijn eerste marathon maar al te goed heb geleerd dat je een marathon niet zomaar even cadeau krijgt. Naast keihard trainen en een enorme portie wilskracht, moet je namelijk ook het geluk hebben dat het meezit qua blessures en pijntjes. Zal mijn lichaam dit jaar in staat zijn zonder rare capriolen en onverwachte pijntjes de 42,195 kilometer af te leggen? It better be.
Een marathon is veel meer dan slechts hardlopen
Ik moet toegeven dat ik inmiddels meerdere manieren van trainen heb overwogen. Mijn vorige training was in ieder geval niet zo succesvol als gehoopt: weinig slaap en veel (afstudeer)stress zorgden ervoor dat mijn lichaam niet genoeg rust had en ik meer ongezonde dingen in mijn mond propte dan ik achteraf had gewild. Met voormalig nationaal marathonkampioen als trainer lag het hem namelijk absoluut niet aan de training zelf, nee, dat mag ik absoluut niet zeggen. Maar de andere punten? Ja, daarin heb ik gefaald. Zo zie je maar weer dat een marathontraining niet alleen draait om hardlopen. Het draait om rust, slaap, voeding, kracht. Ik heb wat dat betreft mijn lesje wel geleerd. Dus, wat nu?
Wat doe ik nu?
Van oktober 2016 (de maand van de marathon) tot januari dit jaar heb ik nog flink gekampt met die vervelende blessure. Het was in februari dat ik voor het eerst weer 5 kilometer pijnvrij kon lopen en inmiddels zijn dat er al dik 10. Wellicht zou ik nog veel verder kunnen, maar dat is het hem juist: ik durf het risico (nog) niet te nemen. Met mijn marathontraining begin ik uiterlijk 4 maanden van te voren, wat dus in juli zou zijn. Alle rust die ik kan pakken is meer dan welkom. Zo´n heftige blessure is namelijk niet in één keer weg! Ik ren op het moment afstanden van 5 tot 10 kilometer en ben veel in het krachthonk te vinden. Ook wandel ik veel. Op die manier probeer ik zoveel mogelijk kracht op te bouwen en zo min mogelijk mijn blessure te belasten, zónder mijn conditie te verliezen.
Hoe kan ik mij het beste voorbereiden?
Maar goed, nu juli toch echt wel steeds dichterbij komt beginnen de zenuwen te stijgen. Wat kan ik het beste doen? Wellicht extra veel in bossen/op stranden trainen zodat ik vooral op zachte ondergrond train? Dat is bovendien zwaarder, wat mijn kuiten weer sterker en conditie beter maakt. Of is een hele andere manier van aanpak wellicht effectiever?
´11 mei 2014. Ik loop een marathon met een speciale voorbereiding. Mijn langste training is nooit langer dan 14K. Trainingsschema’s op internet geven trainingen op van meer dan 32 kilometer, maar met 2 kinderen, een eigen bedrijf en een blessuregevoelige knie train ik liever niet zoveel kilometer.´ – Sportrusten.nl
De 14-kilometer theorie
De 14-kilometer theorie. Ooit van gehoord? Het komt erop neer dat je 100 dagen lang 4 keer per week afstanden tussen de 6 en 14 kilometer rent. Hierbij train je puur op hartslag. That´s right: je traint dus voor een marathon, maar rent nooit meer dan 14 kilometer. Omdat de trainingen niet zo achterlijk lang zijn herstel je sneller. En dus begin je fitter aan je volgende training, waardoor de kwaliteit van de training beter is. Iets wat voor mijn blessuregevoelige knie ineens wel héél interessant in de oren klinkt. Bovendien komt het verhaal van ´een eigen bedrijf´ én twee kinderen me bekend voor. Grapje.
Er zijn slechts twee voorwaarden aan deze manier van trainen: 1. Je moet 10 kilometer onder het uur kunnen lopen (makkie!) en 2. Je mag geen overgewicht hebben (wellicht als ik nóg een jaar in Spanje woon dat ik deze wel moet aanvinken ;-)).
Nee, maar ik vraag je in alle rust dit artikel eens door te lezen en mij jouw mening te geven. Het is iets waar ik serieus over na aan het denken ben, omdat ik bijna zeker weet dat tijdens het rennen van deze enorme afstanden in de maanden juli/augustus/september misschien nog voor problemen kan zorgen. Met dít schema zorg ik er al die tijd voor dat ik genoeg rust én herstel. Verder train je op hartslag, iets wat ik vorige marathontraining heb gedaan en dat beviel mij enorm.
Één ding is zeker. het zou een heel interessant experiment zijn voor LauraBrijde.com. Ik hoor graag jullie mening!
Liefs,
Lau
Written by Laura
Op mijn blog wil ik je laten zien hoe mooi het leven eigenlijk wel niet is, hoe je het beste uit jezelf kunt halen en je vooral je stimuleren je dromen te durven volgen. Life is good!
- Find more about me on:
Wat leuk dat je een kijkje komt nemen op LauraBrijde.com! Je kunt gerust even rondstruinen, als je een vraag hebt kun je me altijd benaderen via de 'CONTACT' pagina. Meer weten over mij? Dat kan via de 'ABOUT' pagina. Veel leesplezier! 
Tja….
Je hoort er verschillende reacties over.
Gezien ik zelf trainster ben en vele marathonlopers spreek…… de meesten raden het af. Maar tja, sommigen vinden het ideaal, je mist je lange duurlopen.
Persoonlijk, (zelf ook Amsterdam gelopen) het geeft me toch een goed gevoel om te weten dat je die 36km kan lopen. Geeft je zelf vertrouwen toch een boost.
Ben benieuwd wat je er van vind, het klinkt wel een stuk makkelijker ;)
Ik kwam Sportrusten inderdaad ook tegen toen ik mijn marathonschema aan het uitrusten was, maar achteraf ben ik blij dat ik er niet voor gekozen heb. Ik vond de marathon rennen mentaal 100x zwaarder dan fysiek en ik was dus maar wat blij dat ik wist hoe het mentaal voelde om zulke afstanden af te leggen. Het lijkt me ontzettend moeilijk om een marathon te rennen zonder ooit mentaal te hebben meegemaakt hoe het is om 25+ km te rennen. Ik ben ontzettend benieuwd hoe jij erover denkt!
Onderstaand stukje geeft ook iets meer inkijk. Komt toch echt neer oo karakter-lopen denk ik.
Groet
Lees dit artikel uit de Volkskrant: Missie Marathon
https://blendle.com/i/de-volkskrant/missie-marathon/bnl-vkn-20170410-7999924?campaign=social-share&source=blendle&content=blendletrending-ios&sharer=eyJ2ZXJzaW9uIjoiMSIsInVpZCI6IndvbHRlcmFjaHR0aWVuIiwiaXRlbV9pZCI6ImJubC12a24tMjAxNzA0MTAtNzk5OTkyNCJ9
Ik raad het je zeker aan! Ik heb vorige week mijn eerste marathon ( Rotterdam) gelopen met het Sportrusten schema. Het is ontzettend fijn en zeer goed te combineren met een druk leven. Tuurlijk was de marathon zwaar en afzien ( met elk schema vrees ik..), maar het was te doen en het herstel was prima. Tijdens de trainingen ook nog sneller geworden op de 10 km. Vorig jaar ook met Sportrusten mijn derde halve marathon gelopen, 13 minuten van mijn pr af! Ik ben dus een groot fan, en lijkt mij erg leuk om je te volgen als je met Sportrusten gaat trainen. Gaaf dat je in New York gaat lopen, hoe je ook gaat trainen, heel veel succes!
Ik heb zelf ook naar dit schema gekeken, want ook ik heb stiekeme marathonkriebels… Toch twijfel ik, mijn lichaam is niet heel sterk, te snel opbouwen zorgt voor blessures. De kracht van sportrusten is volgens mij dat je de zware trainingen over meerdere dagen verspreid, waardoor de impact lager is en je uiteindelijk wel het aantal km per week loopt. Zelf zou ik toch liever wel voor 1 langere duurloop per week gaan, aangezien je zelf hier ook mentaal mee traint.
Mocht je het schema gaan volgen, dan lees ik hier graag updates over hoe het bevalt. Misschien dat ik met je meedoe :)
Doen!
Al is het maar omdat ik heel benieuwd ben of het inderdaad werkt.
Ik had er nog niet van gehoord en vind af en toe en heel lange duurloop ook wel fijn. Maar dit zou zo veel beter te combineren zijn met ongeveer Alles :D
Lau, ik heb zelf Rotterdam gelopen met dit schema. Dit is mij uitermate goed bevallen.
Onderschat echter het programma niet, het is veel trainen (4x in de week, waaronder ook een aantal intensief) en veel met je ademhaling bezig zijn.
Op hartslag lopen is ook ontzettend moeilijk in het begin. Je hebt hier veel discipline voor nodig!
Ik heb de Marathon prima uitgelopen, zonder klachten, op hartslag, heb een tijd laten varen omdat het zo warm was ook.
Laat je niet afleiden door mensen die roepen dat ze er ‘slecht verhalen over horen’ ík heb mij hier van te voren goed in ingelezen en ik ben nog niemand (!) tegengekomen die met het schema heeft gelopen en er slechte ervaringen mee heeft. Dit zijn voornamelijk mensen die van het reguliere schema houden en die mentaal nodig hebben.
Ik ben van mening dat 30ers en 32ers van te voren maken je moe en blessuregevoelig maken. Ik vond blessurevrij en fit aan de start verschijnen belangrijker. Dat uitlopen ging mij lukken, dat wist ik!!
Je mag mij altijd mailen met vragen Lau! Ik hier ook veel over geschreven op mijn blog http://www.fitfunrun.com
Liefs, Debbie
Hoi, dikke lurker hier, maar ik wilde toch ook even mijn ei kwijt! Ik heb zelf geen ervaring met het lopen van marathons, maar ik las laatst ergens een artikel dat er een heel groot gat zit tussen 14 km en 35 en dat je zou kunnen kiezen voor een tussenvorm, waarbij je langste afstand rond de twintig kilometer ligt. Misschien ook het overwegen waard? Ik moet wel bekennen dat het lopen van een 35km-duurloop me ook mentaal een goede voorbereiding is, maar jij weet na afgelopen jaar natuurlijk al wat je kunt verwachten. Tot zover mijn bijdrage ;)
Je zou ook nu dit schema kunnen doen (op dit moment). en vervolgens een halve lopen om te kijken hoe dat voelt voor jezelf?
Ik heb geen idee hoe het schema doorwerkt, maar consistente training lijkt me goed. En die halve kun je mentaal wel aan.
Dan kun je daarna kijken hoe je het verder aan pakt.
Past precies toch?
Ik denk wel dat dit kan werken, maar ik zou persoonlijk toch enkele keren boven de 20km lopen zodat je toch die lange duurloop in de benen hebt! Maar iedereen trained natuurlijk het beste op zijn manier! :)
Ik vind dit wel een interessant schema. Ik zou het alleen zelf (nog) niet aandurven. New York gaat mijn eerste marathon worden en ik wil heel graag lange afstanden lopen om me ook mentaal voor te bereiden op de lange afstanden. Ik ben wel benieuwd naar je ervaring mocht je dit schema gaan gebruiken!
Ja, ik heb er gemengde gevoelens bij. Als je een marathon wil lopen, gewoon om het uitlopen, dan prima. Maar ik weet niet… Ik vind het een beetje de hele magie wegnemen. Sommige mensen gaan volgens Sportrusten trainen omdat ze een hekel hebben aan die duurlopen. Dan snap ik niet waarom je wel een marathon wil lopen. Is dat dan een ego-dingetje ofzo? Sommige mensen trainen volgens Sportrusten omdat ze graag een marathon willen lopen voor het goede doel. En verder niets geven om wat voor eindtijd ze lopen. Ja, daar heb ik dan wel weer respect voor. Maar ik kan er niks aan doen dat het voor mij gevoel gewoon een beetje als cheaten aanvoelt. Het gaat niet alleen om de marathon, maar om de hele weg er naartoe.
Ook ik heb er gemengde gevoelens bij. Ik heb vorige week zondag de marathon van Rotterdam gelopen, met een klassiek schema. Ook ik heb het sportrusten overwogen, maar ben achteraf heel blij dat ik het klassieke schema heb gevolgd en tot 35km heb getraind. Als ik merk hoe zwaar die laatste kilometers in de training waren (vanaf de 30km trainingen), dan was ik tijdens de marathon zelf toch heel blij dat ik al dat soort zware kilometers in mijn benen had. Zo was ik wel iets meer voorbereid hierop. Het blijft een zwaar mentaal spel, of je nu 14km traint of 35km, maar dan ben je in ieder geval alvast voorbereid op die helse laatste 7km en de pijn die je dan kunt voelen. Dacht ik overigens; die laatste 7km waren nog helser dan ik had verwacht haha.
Hey Lau,
Ook ik heb mij erin verdiept. Ik ga in juni beginnen met het Sportrusten schema voor de halve marathon.
Omdat ik zelf mijn omslagpunt niet wist ben ik naar Michiel van Vlijmen gegaan. Hij is Sportrust trainer en zit in Avenhorn. Dus lekker dichtbij Purmerend. Ik denk dat als je met hem contact opneemt hij je graag wilt informeren hier over.
http://www.sportrustenavenhorn.nl
06-38774591.
Lees graag wat je gaat doen.
Succes met het overwegen.
Groetjes Brenda
Ik ga dit trainingsschema ook volgen voor Marathon Chicago in Oktober. Bij mijn eerste marathon heb ik dit niet gedaan, maar na het boek De Marathonrevolutie gelezen te hebben denk ik dat dit echt bij mij past. Dus vanaf 1 Juli ga ik ervoor!
Ik heb het 14 km schema gedaan als voorbereiding op de marathon in Amsterdam! Het is mij erg goed bevallen. De trainingen blijven leuk op deze manier en het is goed te combineren met de rest van je ‘drukke’ leven. Ik heb daarnaast heel constant gelopen zonder verval in de kilometers! Ben geen man met de hamer tegen gekomen, heerlijk gelopen!! Aanrader wat mij betreft:)
Zelf geniet ik juist enorm van de lange duurlopen.
Echter verwacht ik in oktober een kindje, waardoor er dit jaar voor mij geen marathon op het programma staat. Als de baby er is, is misschien de 14 km een uitkomst voor mij, aangezien ik verwacht dat ik minder tijd overhoudt voor lange duurlopen.
Verder denk ik dat je het beste kunt reflecteren op je vorige trainingen om erachter te komen of dit voor je gaat werken.
Vorig jaar trainde je ook veel op snelheid. Kreeg je hier last van, of juist van de lengte vd afstanden?
Waar voelde je jezelf het prettigst bij en waarbij minder?
Denk je dat je met 4 x/wk genoeg hersteltijd hebt? Etc.
Succes!
Tja… je hoort veel verschillende meningen. Ik denk dat het qua trainingsleer wel goed zit. Maar juist bij de marathon is het trainen van het mentale aspect ook belangrijk (hallo verveling na 20 k!) en het lange afstandslopen moet wel een beetje in de benen zitten om vol frisse moed die 42 te volbrengen…
Zeeeeker een aanrader! Ik heb zelf mijn eerste marathon met een regulier schema gelopen (tot 32 km) en toen veel last gehad van overbelaste knieën en echt een zware marathon gelopen. Daarna 3 marathons met marathonrevolutie en ik raad het echt iedereen aan. Ik ga in ieder geval nooit meer lange afstanden trainen voor de marathon! Ik vind het echt fantastisch want ik heb nu ook weer tijd voor andere leuke dingen op de zondag. Mijn vriend loopt ook met dit schema en we hebben al heel wat mensen dit boek aangeraden. Echt doen. Tijdens je vorige marathon voorbereiding wilde ik het al van de daken schreeuwen dat je die lange afstanden moest skippen! Met al die ellende die je er mee kreeg. Ik ben in ieder geval een van de grootste fans dus alleen maar lof hier! De laatste drie marathons heb ik echt zooooveel relaxter gelopen! En ik heb helemaal geen last van het minder km trainen. Dus doen!
Ik zelf ben niet zo’n voorstander van het hele sportrusten. Deels vanuit mijn opleidingsachtergrond (fysio) en gewoon logisch nadenken.
Misschien dat het voor sommige mensen een uitvinding is maar ik lees in heel veel comments (niet alleen hier) dat mensen bij de lange afstanden overbelaste knieën en andere blessures krijgen.
Moeten we ons dan niet de vraag gaan stellen is ieder lichaam geschikt voor een marathon rennen? Ik denk persoonlijk van niet. En als je zo’n heftige blessure hebt opgelopen voor je marathon en nu pas stukken pijnvrij kan lopen moet je het dan wel doen? Ik ben sowieso al superblij dat je kracht training doet want dat is zoo verschrikkelijk belangrijk en veel lopers vergeten dat. Maar echt denk er nog eens over na.
Mensen willen te graag meedoen met de hype lijkt het en dan niet alleen op gebied van marathons lopen maar ook op het gebied van bijv. bikini fitness, vloggen en bloggen. Maar elk lichaam is anders en zal anders reageren op een trainingsprikkel en is niet geschikt voor elke sport.
Ik beken heel eerlijk, ik zou zoo graag een marathon willen lopen maar ik ben zo gevoelig voor blessures dat ik altijd blij ben dat ik een halve marathon red. In juni ga ik waarschijnlijk de laatste lopen want ik vind het gewoon niet leuk meer. Ik heb constant pijn in mijn kniepees en dat is niet goed lijkt mij? Maar zou het dan verstandig zijn om te gaan sportrusten? Ik denk het niet, mijn knieën zijn niet geschikt voor het marathonwerk.
Beetje onsamenhangend verhaal en ik zal veel mensen tegen het been schoppen maar ik raad het echt gewoon af. Vraag bij jezelf: wil ik mijn leven tijdelijk on hold zetten hiervoor? Kan mij lichaam het aan? En geef daar gewoon eerlijk antwoord op. Een halve marathon of een 10km is ook goed.