Het fijne aan het hebben van een blog is dat je het in principe over mee naartoe kan nemen. Overal waar internet is, is jouw blog namelijk ook- iets wat nogal waarschijnlijk is vandaag de dag. Het voelt dan ook alsof ik een stukje van thuis met mij mee draag, op elk moment van de dag, en ik moet toegeven dat dat in deze tijden toch wel extra fijn is. Het voelt een beetje als het meedragen van een eigen dagboek, een dagboek waar ik op elk moment van de dag mijn hart kan luchten. Zoals nu, in mijn eerste echte blogpost geschreven vanuit niets minder dan mijn hostel in Córdoba.
Wanneer ik buiten door de straten van Córdoba loop lijkt het Nederlandse leven zo ver weg. Of nee, ver weg is niet het goede woord. Het lijkt eerder of mijn eigen leven -het leven waarin ik nog gewoon ik was- miles away is. Hier ben ik Laura, la rubia (de blondine), uit Amsterdam. Iets dat trouwens enorm cool is, uit Amsterdam komen. Nee echt waar, ik voel me bijna speciaal- als ik mijn omgeving moet geloven. ‘Ahhhh Amsterdam! Wééd, wééd. Good good. Yeah, muy bien.’ Ja, man. Muy bien. Maar in Amsterdam leven écht niet alle mensen op joints en alcohol. Toch laat ik ze lekker in hun waan. Mijn vlucht naar Córdoba was als een soort vlucht naar een ander leven, wat dan ook precies is hoe ik me nu voel: anders. Ik bevind me nu precies in de periode waarin alles nog nieuw is, alles nog raar is. Waar hardlopen nog niet kan, omdat ik simpelweg geen kant op kan zonder verdwaald te raken. Waar ik nog niet tot rust kan komen, omdat alles gezamenlijk is. Zelfs het slapen. Ik zal eerlijk wezen: genieten kan ik nog niet. Het voelt onwennig. Ik kan mijn draai nog niet vinden.
Dat laatste is trouwens misschien te wijten aan het feit dat ik mijn nachten doorbreng met 3 anderen op een kamer. Ik verblijf op het moment in een hostel die ik elke dag met nieuwe kamergenoten deel. ‘s Ochtends is het vechten wie het eerst kan douchen, waarbij degene die als laatste overblijft de lul is. Dan mag je namelijk douchen in een vieze badkamer, met de kans dat het warme water op is. Ontbijt bestaat voornamelijk uit Quest bars (thank god I brought these) en sinaasappels, waarbij ik de rest van de dag leef op tapas, bocadillos con tortilla francesa (stokbrood met gebakken ei) en salmorejo, een typische Córdobaanse maaltijd. Gezonde keus is er niet, alles is deep fried en wordt geleverd met Sangría. Oh, behalve Frozen yoghurt dan. Die vind je hier op elke hoek. Toch neem ik dat laatste deze dagen even voor lief, koken kan ik hier namelijk in mijn hostel niet.
Het hostel bevindt zich midden in de bekendste winkelstraat van Córdoba, wat dan wel weer heel fijn is. Ook over het weer mag ik niet klagen: hoewel het ‘s ochtends nog best fris kan zijn, is het ‘s middags in het zonnetje met 18 graden gewoon bijna heet. Ja, op dat soort momenten geniet ik volop. Het Spaanse volk is precies zoals wat ik van ze gewend ben: openhartig, geweldig lief en oh zo behulpzaam. Córdoba is mooier, groter en gezelliger dan ik zelf verwachtte. Ik heb dan ook het gevoel dat me nog héél veel te wachten staat. Ik heb al aardig wat parken gespot, parken waarin ik heel fijn zou kunnen hardlopen. Mijn hardlooptenen beginnen al te kriebelen.
Kortom: het is nu even doorbijten, maar zodra ik zaterdag de sleutels van mijn appartement krijg hoop ik alles op z’n plaats te kunnen zetten. Er echt mijn huisje van maken. Het echte leven kunnen starten. Lekker kunnen koken en doen wat ik wil.
Ik moet ook echt even kwijt dat ik jullie support heel erg waardeer. Alle lieve berichtjes en wensen doen me zo goed, al helemaal wanneer het even tegenzit. Jullie zijn schatten!
Hoe is het met jou, in Nederland?
Volg Runninglau ook via Twitter, Bloglovin, Tumblr, Instagram en Facebook of schrijf je in voor de wekelijkse nieuwsbrief!
Liefs,
Lau
Ik ben Lau(ra) en woon met mijn vriend Antonio en onze kat Lynn in Spanje. Ik ben gek op hardlopen en altijd in voor een wijntje.
Op deze blog lees je over mijn dagelijkse struggles, geef ik je tips voor een happy healthy life (ja, mét dat wijntje) en hoop ik je vooral een glimlach op het gezicht te bezorgen.
Veel leesplezier!
Voor je het weet is het zaterdag en dan komt alles goed! x
Je bent een lieverd Brenda!
Het is al weer bijna zaterdag en dan lach je om dat hostel!!
TRUE!
He dat is balen! Maar aan de andere kant nu kan je dat ook van je bucket list afschrijven ;)
Voor je het weet kan je je eigen plekje maken en je draai vinden!
Ik ben jaloers op de weersomstandigheden…. hier waai je (alweer) weg! Ik heb het zo gehad met die wind!
Bah, dat kan ik me voorstellen! Ik werd ook helemaal gek van het Hollandse weer.
Veel succes! Ik kan mij de eerste dagen in Canada en China ook goed herinneren, het is de eerste dagen echt een beetje afzien. Dat gevoel zal zodra je je eigen plekje hebt wel afnemen hoor! En over 3 maanden weet je niet eens meer dat je je zo gevoeld hebt, dat beloof ik je.
Nogmaals heel veel succes!
Canada en China? Wauw! Daar wil ik héél graag nog eens heen. Wat deed je daar? Vakantie of studie? Thanks!
Ahh het klinkt zo bekend wat je schrijft, dat onwennige gevoel. Het gevoel van, waar ‘the hell’ ben ik nu weer beland?!
Sowieso is Spaans niet je moedertaal, ken je er niemand en dan pats boem ook nog in een hostel waar je ook niet helemaal je eigen ding kunt doen.
Maar gelukkig heb je wel al het stadje wat kunnen ontdekken en kun je je gevoel lekker van je af schrijven. Voor je het weet is het zaterdag en dan ben je dit allang weer vergeten :)
Dat genieten komt nog wel, zeker als je straks heel fijn je eigen spulletjes in je appartement kunt zetten.
Liefs vanuit Australië waar het op dit moment eindelijk zonnig is na alle regen!!
Dat moet jij ook zeker herkennen inderdaad Inge, al helemaal omdat jij zo ver weg zit. Je hebt helemaal gelijk, ik voel me al 100x beter nu ik lekker mijn eigen plekje heb. Héél veel liefs terug en geniet van het prachtige weer!
Oh, een hostel lijkt me ook niets, tenminste niet eentje waar je je kamer moet delen! Maar het is ook wel weer een belevenis… en zaterdag lekker je eigen appartementje! :D
Dat is zeker waar. Nu ik er ook op terug kijk was het best grappig. Toen. Haha!
Begrijpelijk dat je nog even je eigen draai moet vinden, vooral als je met drie anderen een kamer (en stapelbed) moet delen! Komt vast helemaal goed zodra je, zoals je zelf al zegt, je eigen appartementje hebt! Geniet ervan!
Thanks Bente!!
Je zult hierop terug kijken als een ervaring.. Een minder prettige ervaring dat wel, maar door deze ervaring zul je jou huisje daar erg gaan waarderen en liefhebbben!! You can do iT girl!! Je kunt de dgn nu gaan aftellen totdat jij je sleutel in handen krijgt!!
Good luck!!!
I survived, thanks to you! En inderdaad: het moment dat ik mijn sleutels kreeg was het fijnste moment OOIT.
Je bent een voorbeeld! Goed dat je dit doet, ik moedig meiden met dit soort long stay projecten in het buitenland altijd aan. Ik vind het namelijk heel jammer dat ik het nooit heb gedaan tijdens mijn studie omdat het niet kon. Tijdens mijn hbo opleiding ben ik getrouwd én werd ik midden in mijn opleiding moeder. Nergens spijt van maar toch vind ik het jammer dat ik niet naar het buitenland ben gegaan.
Geniet ervan. Jij komt er wel!
Wauw, wat een powervrouw ben je Nesrin. Trouwen en bevallen, en dat tijdens een HBO studie. Dank je wel voor je lieve woorden, ik heb anders heel veel bewondering voor jou!
Aaah het is ff even! Als je straks lekker je eigen appartementje hebt, kan je alles doen hoe jij het wilt! En zodra je dan eenmaal lessen gaat volgen op de Uni daar, leer je vast allemaal leuke mensen kennen! Geniet van je tijd, verken de mooie stad en laat ons alle mooie (eet) plekjes zien van Cordoba! Liefs, Jenny
Gelukkig zat het met nieuwe mensen ontmoeten wel goed, iedereen leeft namelijk buiten in Córdoba. Heel lief berichtje Jennifer, dat zal ik zeker doen! Dank je wel!
Morgen is het zo ver! Uitkijken naar de gezonde dagen die nog gaan komen!
Oooh, tijd van je leven!
Ik ben nu ook op Erasmus in Víc, maar over twee weekjes zit het erop voor mij.
Geweldige tijd gehad!
Geniet ervan en van alle nieuwe mensen die je leert kennen!
658729 750788Aw, i thought this was an incredibly excellent post. In thought I would like to invest writing in this way moreover – taking time and actual effort to manufacture a quite excellent article but exactly what do I say I procrastinate alot and no indicates apparently go completed. 568301
172183 839593This design is incredible! You most certainly know how to keep a reader amused. Between your wit and your videos, I was almost moved to start my own blog (well, almost…HaHa!) Great job. I really enjoyed what you had to say, and more than that, how you presented it. Too cool! 591692
435435 162585Hi there, just became aware of your blog by means of Google, and found that its truly informative. Ill be grateful in the event you continue this in future. Lots of people will benefit from your writing. Cheers! 54517
214367 300772I just couldnt depart your internet site prior to suggesting that I very enjoyed the regular information an individual offer for your visitors? Is gonna be back frequently in order to inspect new posts 218385
564287 936991Companion, this internet web site will be fabolous, i merely like it 271032
683834 607845Couldn?t be produced any far better. Reading this post reminds me of my old room mate! He always kept talking about this. I will forward this report to him. Pretty certain he will possess a great read. Thanks for sharing! 924721
313548 377829Woh I enjoy your articles , saved to favorites ! . 506673
419368 796044I conceive this web internet site contains some rattling amazing info for every person : D. 882175
269979 751256A quite quite interesting post! Ill try to track that continues here! Thank you. 541689