Ik ben chaos. Het type persoon dat zich twee keer op een dag keihard stoot op dezelfde plek, iemand die alles continu kwijt is maar ook precies weet dat de verdwenen linkersok in het rechterhoekje van de kamer onder het bed ligt. Het type dat er of helemaal voor gaat of totaal niet. Niet perfectionistisch, maar perfectionistisch in wat ik wil dat perfect is.

Klinkt dat logisch?

Hoeft ook niet. Mijn wereld is niet logisch.

Ik ben het type dat als kind stenen en mineralen verzamelde. En posters, theezakjes, Didl-plaatjes, Winxstickers, schelpen en ouwe wijven parfum. Het type dat altijd vieze voeten had en een keer de auto instapte op zomervakantie naar Spanje, waarna mijn moeder er na een paar kilometer pas achter kwam dat ik (weer) geen schoenen aan had gedaan. Het type dat stiekem een bloem at, om te kijken hoe het smaakte. Het type dat jarenlang elke dag urenlang Manga tekende, totdat ik alle oefenschetsboeken uit de boekenwinkel in mijn bezit had. Het type dat eigenlijk alle “nerd”-trekjes had, maar op wonderbaarlijke manier altijd bij de populaire groep eindigde.

Ik heb weirdos altijd al tof gevonden. Vandaag de dag bewonder ik ze.

Om anders te zijn moet je ballen hebben.

Ik ben het type dat een ander niet kan zien lijden, omdat ik dan zelf net zo hard meelijd. Het type dat op de middelbare school ervan genoot om deel van het bekende groepje te zijn, maar nooit degenen die daar niet bij hoorden ook maar een vlieg kwaad zou doen. Het type dat graag entertaint en in de aandacht staat, zolang het maar niet negatieve aandacht is. Het type dat dagen kan lopen piekeren om één vervelende opmerking, zelfs al ontvangt ze duizenden positieve.

Ik ben het type dat opgezogen wordt door één bepaalde hobby en daar net zo lang mee doorkan gaan totdat ze het zat is en er nooit meer naar omkijkt. En als jij mijn hobby bent, ik tot over mijn oren verliefd word en dat jaren later nog steeds kan zijn.

Met vlinders en al.

Ik ben het type dat elke dag een jaar lang Milka-Oreo chocola eet, om het vervolgens van de een op de andere dag vies te vinden en nooit meer aan te raken. Het type dat overthinking niet in haar woordenboek heeft staan en leeft op impulsieve acties en momenten. Het type dat dagenlang in haar eigen troep kan leven, om vervolgens in één opruimwoede het huis van boven naar beneden schoon te maken.

Ik ben het type dat nog nooit in haar leven echte ruzie heeft gehad, met niemand niet. Het type dat je eindeloos kan irriteren zonder een kwade reactie terug te verwachten. Het type dat liever zichzelf de schuld geeft dan een boos iemand te verdragen.

Tenzij je mijn vriend bent.

Pas dan maar op.

Ik ben het type dat de vakantie boekt en regelt van het stel. Het type dat de leiding neemt in een relatie, maar ook het type dat, hoe koppig ze ook is, altijd open staat voor het bekijken van dingen uit een ander perspectief. Het type dat graag van je hoort hoeveel je van haar houdt en het dubbel zo graag terugzegt.

Althans, in een relatie.

Ik ben het type dat altijd moeite heeft gehad met liefde uiten. Het type dat verstijft als je haar een knuffel geeft, of dat in ieder geval zo natuurlijk mogelijk probeert te verbergen. Het type dat vroeger haar zusje nooit wilde knuffelen, maar wel zonder geklaag alle knuffels van haar ontving. Het type dat een raar gevoel van schaamte in haar buik voelde als ze “Ik hou van jou” wilde zeggen tegen haar familie. Zelfs al voelde ze dat nog zo sterk. Het type dat er tot op haar 22e verjaardag nog steeds wel eens moeite mee heeft en het bij lange na niet zo vaak zegt als ze zou willen zeggen.

Zucht. Dit ben ik.

Maar een vreemd type, als je het mij vraagt ;-).

Wie ben jij?

PS Mam, pap, Bib… Ik hou van jullie.

Liefs,

Lau