Hier zit ik dan, een sinaasappel pellend en al, na een heerlijk ontbijtje van gemberthee en volkorenbrood met pindakaas. Het is best gek dat ik voor het eerst in een maand géén foto maak van mijn ontbijtje, maar ergens geeft het me ook weer veel rust.

Het gezonde eten lijkt weer langzaam een gewoonte te worden en dat voelt goed. De balans van een gezonde werkweek met weekenden waarin ik doe waar ik zin in heb is perfect en zorgt voor meer rust en tegelijkertijd meer energie. Kan dat? Blijkbaar!

Het klinkt misschien nu alsof het allemaal automatisch ging, maar als je de eetdagboeken hebt gevolgd dan zal je weten dat dát niet waar is.

Zo waren er een paar struggles waar ik telkens opnieuw tegenaan liep. Ik ontdekte een patroon in mijn eigen (eet)gedrag. Het herkennen van dit patroon zorgde er echter ook voor dat ik al snel met oplossingen kwam:

Geen boodschappen, geen zin

Ik deed normaalgesproken altijd mijn boodschappen per dag. Dit heb ik van huis uit meekregen en beviel mij altijd prima, tot dat ik merkte dat ik hierdoor een soort uitstelgedrag creëerde. Ik zat vaak zo lekker in mijn werk flow dat ik het zonde vond om deze flow te onderbreken voor boodschappen. Aangezien ik ook maar een mens ben, werd ik dan op een gegeven moment zo hongerig dat ik écht niet meer door kon werken.

Gevolg? Eeuwenlang snacken of een simpele kaastosti in de grill gooien.

De oplossing hiervoor was heel voor de hand liggend, maar toch écht een stap die ik zonder deze challenge waarschijnlijk niet had genomen. Dankzij deze challenge heb ik met Toon afgesproken om op de zondag boodschappen te doen voor de hele week. Daarnaast ga ik twee keer per week langs de markt voor vers fruit en lekkere groenten.

Zo heb ik nooit meer een excuus om niet te koken!

De hele dag in de keuken

In Spanje is het de normaalste zaak van de wereld om in de middag én in de avond te koken. Veel Spanjaarden eten minimaal eens per dag buitenhuis, waaronder ik zelf ook. Nu ik voor deze challenge drie hoofdmaaltijden per dag thuis at merkte ik dat het me soms allemaal een beetje teveel werd.

Hallo, ik heb 4 uur terug een uur in de keuken gestaan, moet ik dat nu wéér doen?

Op een gegeven moment kwam het mijn strot uit, wat de drang naar ongezond en makkelijk eten weer versterkte.

Het antwoord op dit probleem lag dichterbij dan ik had gedacht. Ik besloot minder streng te zijn voor mezelf en op de dagen dat het niet goed uitkwam, gewoon een lekkere Hollandse lunch als avondmaal te maken. Twee of drie volkoren boterhammen met ei, pindakaas of kaas.

Inderdaad niet heel fancy, maar zeker verantwoord.

Weekenden voor ongezonde hapjes

Vier jaar terug had ik dit nooit kunnen zeggen, maar vandaag de dag voel ik me simpelweg niet meer schuldig als ik iets ongezonds eet. Wat zeg ik, had ik dat schuldgevoel maar een beetje! Ik kan rustig een vette kaaspizza, een McFlurry én een zak chips op een dag eten en geen sprankeltje schuld voelen (ahum, misschien is dit wat er gisteren gebeurde..).

Ik gok dat dit nou eenmaal hoort bij mijn positieve instelling en het hoge “Je moet wel genieten van het leven!” gehalte.

Nou is zo een dag als gisteren een extreem voorbeeld (Tony en ik kunnen het heel gezellig samen hebben en nóg gezelliger als we lekker lopen te snaaien), maar over het algemeen helpt dit mij écht om een betere balans te houden. Ik merkte de eerste week van de challenge dat ik enorm snakte naar kaas omdat ik dit mezelf de eerste week verboden had. Wat denk je dat er gebeurde? Juist.

Ik at twee kaasstengels en een kaasbroodje in één keer op de zaterdag.

Aangezien ik niet wil dat mijn aderen dichtslibben, leek dat me geen goede manier van gezond eten. Want wat heb je aan een gezonde challenge als je in het weekend voor 5 dagen ongezond eten weg propt? Jep, helemaal niets.

Ik heb voor mezelf daarom een betere balans gevonden tussen wat wél en niet gezond is. Een broodje kaas op een snee volkorenbrood kan echt geen kwaad. Of een handje pepernoten in de avond bij de thee, bijvoorbeeld.

Balans

Balans is voor mij het allerbelangrijkste wat er is.

Mezelf vrij laten in wáár ik trek in heb en wanneer, want zodra ik daar een stop op zet, komt de drang om het júist te eten omhoog. De balans zorgt ervoor dat ik een gezond soepje bestel als lunch op een zaterdag in plaats van me vol te proppen met ongezonde dingen.

Die balans zorgt ervoor dat ik eigenlijk helemaal niet bezig ben met eten, maar dat het een automatisme wordt.

En dat, mijn lieve lezer, was het hele doel van deze challenge.

Missie geslaagd.

Liefs,

Lau